jeśli będziesz do mnie przyjeżdżał po seks, powiem ci o romansie. wtedy przestaniesz. a ja dostanę szansę na to, by uwolnić się od ciebie. twoje ego tego nie przeboleje. chyba, że będziesz miał to w dupie i ściemnisz, że wybaczasz, albo zagrasz, że zawsze wiedziałeś, ale udawałeś że nie wiesz a i tak dostawałeś co chciałeś.
Droga Żono, Piszę do Ciebie list, który powinnaś otrzymać jakieś dziesięć lat temu. Piszę go siedząc wygodnie przy biurku, przy akompaniamencie snującej się leniwie z głośników muzyki, słysząc jak nasza córka bawi się z psem w swoim pokoju. Czy potraktowałabyś taki list poważnie? Czy sam na Twoim miejscu umiałbym bezkrytycznie przyjąć takie rady? Czy może skończyłoby się to krótkim „przecież wiem”, by szybko o tym zapomnieć? Wszelkie rady rady babć, rodziców czy nawet bardziej doświadczonych rodziców, zawsze wydają się nam przecież tak banalne! Że co, ja nie wiem? Mnie ktoś pouczać będzie? Wiem co przeszłaś, wiem że nie było jak na amerykańskich filmach. Wydaje się to pewnie niemożliwe, jednak po tylu latach, to wszystko wygląda zupełnie inaczej. Co więcej, da się to wspominać na swój absurdalny, ale jednak miły sposób. Zabrzmi to jak największy banał, ale musisz pamiętać, że większość z nas twierdzi, że życie go wyjątkowo doświadcza. Czemu akurat ja? Dlaczego my? Gdzie ta sprawiedliwość? Znasz to? Zapewne wypowiesz te słowa jeszcze nieraz. Jednak nieważne czy to choroby, kłopoty finansowe, brak męża przy porodzie czy nie ten kolor włosów u dziecka. Każdy ma na co narzekać, każdy jeśli chce znajdzie sobie powód do zmartwień. A Ty? Ty masz kobieto same powody do uśmiechu! Zanim zaczniesz się oburzać i stwierdzisz, że zwariowałem, pomyśl o tym co masz. Brzmi jakbym postanowił zostać jednym z mistrzów rozwoju osobistego? Wszystko zależy od naszego podejścia, od nastawienia i tego jak otaczającą nas rzeczywistość interpretujemy. Pamiętasz, gdy pierwszy raz zdziwiłaś się, że w mocno stresującej sytuacji ja zachowałem się jakby nic się nie działo? Nawet mi się dostało od Ciebie, że się tym zupełnie nie interesuję. Zawsze powtarzałem i powtarzać będę przez następne lata, że „po co się denerwować, skoro nie mam na to wpływu”. Nie czekaj, zaufaj mi, zaoszczędzisz tym sposobem wiele nerwów i wylanych łez. Pamiętasz, gdy ocknęliśmy się tuż po narodzinach córki, że przecież nie mamy aparatu, żeby zrobić pierwsze zdjęcie w szpitalu? Tak, to wtedy zaczęła się nasza przygoda z fotografią. Od pierwszego lepszego kupionego w biegu kompaktu. Od tego momentu minąć musiało kilka tysięcy zdjęć, abyś zrozumiała, że nie każdy kadr, nie każda poza czy każdy uśmiech muszą być idealne. Zawsze patrząc na zdjęcie tuż po jego zrobieniu patrzyłaś na siebie i wymieniałaś co jest źle i dlaczego powinienem je skasować. Całe szczęście, że nie zawsze Cię słuchałem. Uwierz mi, po kilku latach, zobaczysz na zdjęciu tylko to co najpiękniejsze. Zdjęciach całej rodziny, każdego z osobna i wszystkich razem – to takie ważne. Mogłabym uchronić Cię przed wieloma drobnymi błędami, jednak to nic w porównaniu z nauką na własnych błędach. Oczywiście wiem to po sobie i widzę, jak działa u Ciebie. Natomiast powinnaś pamiętać o jednym: otóż Twoja matczyna intuicja nieraz będzie właśnie tym głosem, któremu powinnaś zaufać. Nie to co wyczytasz w Internecie, nie to co ktoś poradzi Ci na forum dla młodych mam. Od rozwiewania wątpliwości są specjaliści, a nie internetowi magowie. Jeśli już jesteśmy przy lekarzach…Nieraz Twój wiek, Twój wygląd i Twój głos, pozwolą komuś pochopnie Cię ocenić. Będą chcieli być górą, dać Ci do zrozumienia, że sobie nie radzisz. Pamiętaj, nie musisz nikomu nic udowadniać. Tworzysz swoją historię! Masz w końcu kochającą rodzinę, kogo kochać i o kogo dbać, a to działa w dwie strony. Znam Twoje marzenia. Te o których śnisz już teraz i te, które dopiero kiełkują w Twojej głowie. Recepta na nie jest prosta. Zastanów się, czy to tylko marzenie, czy może Twoje cele. Marzeniami nie daj sobie zaprzątać zbytnio głowy, bo kiedyś obrócą się przeciwko Tobie. Wiem, byłem tam, widziałem. Natomiast jeśli coś jest Twoim celem, to musisz po prostu działać. Nie czekać na odpowiedni moment, nie szukać wymówek czy wyliczać kolejnych przeszkód. Robisz pierwszy krok, od razu, natychmiast. Prawdopodobnie teraz na Twoich rękach lub w wózku tuż obok, jest ona, najcudowniejsze dziecko jakie mogłaś sobie kiedykolwiek wymarzyć. Niebawem pewnie wrócę z pracy… a może już jestem? Pamiętam dobrze jak chodziłem do pracy na 4 rano, żeby później mieć więcej czasu dla Was, a później jeszcze pracować w domu. Tyle razy mówiłaś mi, że całe życie marzyłaś o takim mężu i o takim ojcu dla swojego dziecka. Pewnie nie powinienem tego mówić, ale po 10 latach będziesz wciąż powtarzać to samo. Tak, ja i nasza córka, od początku mówiłaś, że jesteśmy jak dwie krople wody. Nie wiem czy to do końca dobrze, ale nasze charaktery też poszły w parze. W tych naszych szaleństwach, które skrętnie skrywamy pod introwertycznymi powłokami, będziesz musiała być tym głosem rozsądku… Jednak nie daj się rozsądkowi zbytnio sprowadzać na ziemię! Daj się ponieść, powiedź „tak”, nawet w ciemno, zamiast asekuracyjnego i bezpiecznego „nie” lub „może innym razem”. Zaufaj tej dziecięcej ciekawości świata, nawet jeśli to dziecko przemawia moim głosem. To list zarówno do Ciebie zarówno wtedy, jak i teraz. Do Ciebie siedzącej teraz niedaleko mnie na kanapie, czytającej książkę i nieświadomej powstawania tego listu. To też list, który można… a nawet trzeba, podać dalej! To list do każdej mamy, a i u taty się nie zmarnuje. Daleki od złotych rad, o których zapomina się już na drugi dzień. Pełen natomiast wzruszenia, spokoju i wiary. Czy to znaczy, że teraz jest aż tak bajkowo? Tak filmowo jak w plastikowej amerykańskiej komedii? Oczywiście, że nie. Mimo iż nie warto żyć przeszłością, to powinnyśmy raz na jakiś czas zerknąć za siebie, delikatnie obrócić głowę i przez ramię popatrzeć na to co już w życiu przeszłyśmy. Wniosek jest tylko jeden, najważniejszy. Nic w życiu nie dzieje się przypadkowo, a życia szkoda, gdy chce się je tylko przeżyć. Adrian Karolina: bluzka – born2be Nikola: sukienka – Mouse in a house | kapelusz – Zara Home
O modlitwę w kryzysie. Proszę o modlitwę w intencji małżeństwa Moniki i Michała. O opamiętanie dla Michała i zaprzestanie poniżania żony, nastawiania dziecka przeciwko matce. O sily i wytrwałość dla Moniki. Jezu Ty się tym zajmij 🙏 #malzenstwoW dzisiejszym artykule dowiesz się Biblijne wersety dotyczące małżeństwa w kryzysie, w naszym obszernym wyobrażałeś sobie swoje małżeństwo niezliczoną ilość razy; wyobrażałeś sobie idealne małżeństwo, dom, dzieci. To, czego prawdopodobnie nie wyobrażałeś sobie, to trudne chwile, jakich doświadczysz jako para. Nie wyobrażaliście sobie, żeby każdy z was się zmieniał, w dobry i zły wymagania pracy i dzieci odcisnęły piętno na waszym związku, może jedno z was podjęło decyzję, która zniszczyła drugie, a może oboje podjęliście. Cokolwiek to jest i nieważne, jak to się stało, czujesz, że to wszystko jest kłótnią. Emocjonalnie jesteś daleko od współmałżonka i nie masz pojęcia, jak to naprawić. Nie martw się, Słowo Boże może pomóc wam obu zorientować się w tym, co jest ważne. Oto niektóre Wersety biblijne dotyczące małżeństwa w wersety dotyczące małżeństwa w kryzysieSłowo Boże zawiera wiele wersetów, które zachęcają nas do modlitwy o przywrócenie i wzmocnienie naszego małżeństwa. Rozmyślaj nad tymi wersetami, aby zachęcić cię podczas modlitwy:Miłość nigdy się nie poddaje; a ich wiara, nadzieja i cierpliwość nigdy nie zawodzą. (Koryntian 13:7)Zamiast tego bądźcie dla siebie życzliwi i czuli i przebaczajcie sobie nawzajem, tak jak Bóg przebaczył wam przez Chrystusa. (List do Efezjan 4:32)Przede wszystkim kochajcie się szczerze, bo miłość zakrywa wiele grzechów. (Piotra 4:8)Małżeństwo musi być szanowane przez wszystkich, a mężowie i żony muszą być sobie wierni. Bóg osądzi tych, którzy są niemoralni i cudzołożnicy. (List do Hebrajczyków 13:4)Więc nie ma już dwóch, ale jeden. Żaden człowiek nie powinien więc oddzielać tego, co Bóg złączył. (Mateusza 19:6)Ale dotyczy to również ciebie: każdy mąż powinien kochać swoją żonę jak siebie, a każda żona powinna szanować swojego męża. (List do Efezjan 5:33)Dla Boga nie ma rzeczy niemożliwych! (Łukasza 1:37)Co dwie osoby to nie jedna, ponieważ mogą sobie nawzajem pomóc w osiągnięciu sukcesu. (Kaznodziei 4:9)Zamiast tego bądźcie dla siebie życzliwi, z czułym sercem, przebaczając sobie nawzajem, tak jak Bóg przebaczył wam przez Chrystusa. (List do Efezjan 4:32)Ale dla małżonków mam mandat, który nie pochodzi ode mnie, ale od Pana. Żona nie może opuścić męża. (Koryntian 7:10)Kto może znaleźć cnotliwą i zdolną żonę? Jest cenniejsza niż rubiny. Jej mąż może jej zaufać, a ona znacznie wzbogaci jego życie. Każdego dnia swojego życia przynosi mu dobro, a nie zło. (Przysłów 31:10)Biblijne wersety dotyczące małżeństwa w kryzysieMiłość wspiera wszystko, we wszystko wierzy, wszystkiego oczekuje, wszystko wspiera. (Koryntian 13:7)Przede wszystkim nie przestawajcie się szczerze kochać, bo miłość zakrywa wiele grzechów. (Piotra 4:8)Żony, bądźcie uległe swoim mężom, jak przystoi w Panu. Mężowie, kochajcie swoje żony i nie bądźcie dla nich surowi. (Kolosan 3:18-19)Małżonkom przykazuję (nie ja, ale Pan): żona nie może rozstawać się z mężem. (Koryntian 7:10)Ale na początku stworzenia Bóg uczynił ich mężczyzną i kobietą. Z tego powodu mężczyzna opuści ojca i matkę i połączy się ze swoją żoną, a oboje staną się jednym ciałem. Wtedy nie są już dwojgiem, ale jednym ciałem. Dlatego to, co Bóg złączył, niech nikt nie rozdziela. (Marka 10:6-9)Podobnie wy, mężowie, żyjcie wiedzą, oddając cześć żonie jako najsłabszemu naczyniu i jako współdziedzice łaski życia; niech wasze modlitwy nie doznają krzywdy. (Piotra 3:7 )Kto znajdzie żonę, znajdzie coś doskonałego; otrzymał błogosławieństwo od Pana. (Przysłów 18:22)Miłość zawsze chroni, zawsze ufa, zawsze ma nadzieję, zawsze wytrwa. (Koryntian 13:7)Podobnie mężowie muszą kochać swoje żony jak własne ciała. Kto kocha swoją żonę, kocha siebie. Co więcej, nikt nie nienawidził własnego ciała, ale on je karmi i troszczy się o nie, tak jak Chrystus czyni Kościół. (List do Efezjan 5-28)
Dowcip #28233. Żona dzwoni do męża w kategorii: Śmieszne kawały o żonie, Żarty o wypadkach samochodowych, Śmieszne dowcipy o autach. Żona jednego z więźniów przychodzi do pokoju naczelnika i pyta: - Czy mógłby pan skierować mojego męża do jakiejś lżejszej pracy? - Ależ on tylko porządkuje dokumenty w biurze. Wszystko zaczęło się w 2011 roku. Pod koniec kwietnia dowiedziałam się, że jestem w ciąży z moim chłopakiem. Szybko zorganizowaliśmy ślub. Zaręczyliśmy się 18 maja, w dzień urodzin naszego Papieża. Pęd, sesja, choroba wpłynęły na to, że 1 czerwca poroniłam. Choć na początku nie byłam zachwycona ciążą, to gdy straciłam dziecko, nie potrafiłam się otrząsnąć. Po dwóch tygodniach wróciłam do pracy i biegu, by najważniejszy dzień mojego życia był perfekcyjny. Jeszcze zanim ślub się odbył, musiałam odbębnić wieczór panieński. Żony kolegów mojego męża zabrały mnie nad morze. Niestety w tej samej dyskotece spotkałam mojego narzeczonego. Krzyczał "ślubu nie będzie!". Po powrocie do domu musiałam przeprosić jego całą rodzinę za to, że pojechałam w to samo miejsce co on. Ostatni tydzień przed ślubem był dla mnie totalnym stresem. Nie martwilłam się już tym, jak będzie wyglądał ten dzień, tylko tym czy w ogóle mój ślub się odbędzie. Czułam się winna, choć tak naprawdę nic nie zrobiłam. Dzień po ślubie zamieszkaliśmy razem. Wtedy się zaczęło... Przez kilka pierwszych miesięcy było dobrze. Niestety problemy narastały z dnia na dzień, on wychodził często na picie, a ja zostawałam po godzinach w pracy. W końcu przestaliśmy się do siebie odzywać. Takie ciche dni były standardem. Mijaliśmy się, a o współżyciu i temacie dziecko w ogóle nie było mowy. Niestety przeze mnie, bo nie potrafiłam się uwolnić od ciągłych myśli o poronieniu. W 2012 roku pojechałam na rekolekcje. Tam usłyszałam o tym, jaki wpływ na dziecko ma chwila poczęcia. Powiedziałam sobie wtedy, że będę walczyć, by moje dziecko nie było tak strasznie poranione jak ja. W 2013 roku odbyłam kilka modlitw o uzdrowienie. Moje życie było w totalnej ciemności. Choć modliłam się, to nic nie czułam. Po prostu było to klepanie. Moja pierwsza modlitwa o uzdrowienie dotyczyła moich lęków. To był czas, gdy budziłam się z krzykiem w nocy, bo śniło mi się, że ktoś chce mnie zabić, widziałam czarną postać, która chodzi po przedpokoju albo stoi nade mną. Moje lęki były związane z alkoholizmem mojego ojca. Bałam się ciemności. Miałam destrukcyjne myśli. Wszystko wypłakałam i oddałam Jezusowi, który mnie mocno przytulił i okazał miłość ojcowską, której nigdy nie doświadczyłam od mojego taty. Nie wtajemniczałam męża w to, co się ze mną dzieje i w to co przeżywałam. Ogarnął mnie spokój, a on po moich modlitwach nocą przewracał się z boku na bok. Do św. Rity dotarłam dzięki mojej mamie. Modliłam się za jej wstawiennictwem o uratowanie mojego małeństwa. Nie chciałam rozwodu, ale wiedziałam że jest bardzo realny. Modliłam się z całą swoją wiarą, jaką miałam. Przeanalizowałam swoje zachowanie i męża. Przyszła w końcu noc wyjaśnień. Powoli zaczynało się wszystko układać. W tym samym roku kupiliśmy mieszkanie. Latem pojechałam do swojej pani ginekolog, która prowadziła pierwszą ciążę i oznajmiłam jej, że jesienią przyjdę do niej na potwierdzenie ciąży. Popukała się w głowę i powiedziała "Tobie będzie bardzo ciężko zajść w ciążę". Powiedziałam "zobaczymy". Moja mama mnie i męża zapisała na jednodniowe rekolekcje. To był przełom! Jechaliśmy sami samochodem i nagle zaczęliśmy się modlić. Łzy stanęły mi w gardle. Tak długo na to czekałam. Jesienią odbyła się w mojej parafii pierwsza msza o uzdrowienie. Poszliśmy do modlitwy wstawienniczej. Dwóch znajomych księży modliło się nad nami o poczęcie dziecka i pogłębienie relacji małżeńskich. Po chwili mieliśmy oboje spoczynek, po czym wstaliśmy. Trzęsłam się i płakałam. Prosiłam, by więcej nie było takiego strasznego kryzysu w naszym małżeństwie. Trzy tygodnie później dowiedziałam się, że jestem w ciąży. Przez cały czas oczekiwania córki przystępowaliśmy do komunii i uczestniczyliśmy w modlitwach cotygodniowych o uzdrowienie. Przez całą ciążę szukaliśmy imienia dla córki. Modliłam się o to, by Pan Bóg powiedział mi, jakie ma mieć imię. Przed cięciem cesarskim anestezjolog nie mógł wbić się do kręgosłupa. Położna mnie zapytała jakie imię wybrałam, odpowiedziałam że jeszcze nie mam. Spytała "a jakie ma pani wybrane?". Wymieniłam wszystkie. Po czym położna powiedziała "na tej sali są dwie Anny". Odpowiedziałam: "aha, to będzie trzecia". Po zakończonej cesarce, gdy wyjeżdżałam z windy, krzyczałam do męża "Anna Maria". Takie wybrał imię nasz dobry Ojciec. Gdy córka się urodziła, również razem modliliśmy się. To że wyszliśmy obronną ręką z kryzysu, zawdzięczam - opiekunce mojego małżeństwa. Codzienna praca rozpoczynała się – nawet kiedy pojawiały się kolejne dzieci – o godz. 5.30 rano w kościele St. Pierre de Montort, potem w Notre Dame. Zależnie od okoliczności, państwo Martin raz lub kilka razy w tygodniu przystępowali do Komunii świętej. Mąż i żona rzadko posługują się tym samym językiem miłości. Zazwyczaj używamy swojego własnego języka i frustrujemy się, gdy nasz współmałżonek nie rozumie tego, co chcemy mu zakomunikować. Pragniemy, by okazywał nam miłość w ten sam sposób, o my, jednocześnie wysysając sygnały, których on/ona nie rozumie. Gary Chapman, znany amerykański psychoterapeuta, podpowiada, aby zacząć od słów. Im dłużej para jest ze sobą, tym bardziej dostrzega różnice i można to uznać za naturalny etap. Okazuje się, że macie odmienne podejście do wielu sprawi rozmaitych opinii tego, co w życiu jest najważniejsze. W zdrowym małżeństwie należy pracować nad tymi zróżnicowanymi perspektywami. Wcale nie musimy zgadzać się we wszystkich kwestiach, ale musimy znaleźć sposób na różnice, by nie zaczęły nas dzielić. Gary Champion, w swojej popularnej na całym świeci książce "5 języków miłości" wyjaśnia: "Jeśli zbiorniki na miłość są puste, pary zaczynają się kłócić i oddalać od siebie; w niektórych przypadkach może nawet dochodzić do agresji werbalnej i przemocy fizycznej. Gdy jednak zbiornik na miłość jest napełniony, tworzymy przyjazną atmosferę, w której szuka się wzajemnego zrozumienia, akceptuje się różnice i możliwe jest negocjowanie w sytuacjach problemowych. To, co pomaga parom stworzyć udany związek, to zaspokojenie emocjonalnych potrzeb miłości. Gary Chapman podpowiada 8 rzeczy, który należy zrobić, żeby związek zakwitł na Aby pamiętać o tym, ze wyrażana afirmatywne stanowią ojczyste języki miłości twojej żony/twojego męża, przyklej do lustra lub w innym miejscu, w którym będziesz ją codziennie widzieć, małą karteczkę i napisz: Słowa są ważne!2. Przez tydzień zapisuj wszystkie wyrażenia afirmatywne, jakie mówisz swojemu współmałżonkowi. W poniedziałek powiedziałem: - Przygotowałaś bardzo smaczne jedzenie. - Naprawdę dobrze w tym wyglądasz. - Dziękuję, że odebrałaś rzeczy z pralni. We wtorek powiedziałem: Może cię zdziwić to, jak dobrze (albo źle) posługujesz się wyrażeniami afirmatywnymi. 3. Postaw sobie za cel powiedzenie twojej żonie/twojemu mężowi innego komplementu każdego dnia przez miesiąc. Jeśli mówimy co dzień: „Miłego dnia”, partner może już tak do tego się przyzwyczaił, że tego nie słyszy. Można zapisywać komplementy, by ich nie powtarzać. 4. Gdy oglądasz coś w telewizji, czytasz, słuchasz rozmów osób trzecich, wyłapuj doceniające słowa, których używają inni. Zapisuj je sobie w notesie lub na nośniku elektronicznym. Co jakiś czas je czytaj i wybieraj te, których ty możesz sama użyć. Gdy zastosujesz któreś wyrażenie, zapisuj datę, kiedy to zrobiłeś. Twój notes może się stać księgą miłości. Pamiętaj – słowa są Napisz list miłosny albo notatkę, albo wypełnione miłością zdanie do swojej żony/swojego męża i wręcz je współmałżonkowi dyskretnie, albo uroczyście. Pewnego dnia być może znajdziesz swój list miłosny umieszczony w szczególnym Skomplementuj swoją żonę/swojego męża w towarzystwie przyjaciół lub teściów. Skorzystasz na tym podwójnie: twój współmałżonek będzie się czuł kochany, a teściowie poczują, że dobrze mieć takie zięcia lub Zastanów się nad dobrymi cechami żony/męża i powiedz, jak bardzo je cenisz. Prawdopodobnie druga strona postara się sprostać tej Powiedz swoim dzieciom, że ich ojciec lub matka jest świetny/świetna. Rób to, gdy twojego męża/twojej żony przy tym nie ma, a także w jego/jej obecności. . 434 81 400 8 90 64 429 303list do męża w kryzysie
